Vrijwilliger Owen de Vries over Engels Hof: ‘Zonnebloemen zijn mijn favoriet’
“Misschien komt het omdat ik met de jungle in de tropen ben opgegroeid, want mijn hele leven al houd ik van de natuur”. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Owen de Vries ruim twee jaar vrijwilliger is bij Natuurmonumenten. Om de week kun je hem vinden in het Engelse Hof op Landgoed Wallsteijn, een tuin in Engelse stijl met verschillende compartimenten vol fruit, groente, kruiden en bloemen. Met nog vijf anderen zorgt hij voor het schoffelen, planten, snoeien en last but nog least: de oogst. Want al die lekkere peren en appels moeten wel geplukt worden en daarvoor gaat Owen ook de ladder op. “Ik ben de jongste, dus neem ik de hoogste takken voor mijn rekening.”
Engelse Hof is vrij toegankelijk voor wandelaars op Landgoed Wallsteijn. Owen: “Het staat aangegeven waar je moet zijn en als je eenmaal langs het hek bent, zie je ons aan het werk. We vertellen je er graag alles over als je langskomt. Aan het einde van de zomer zie je hier de appels en peren aan de bomen hangen, maar ook o.a. zomerwortels, staak- en sperziebonen die allemaal oogstrijp zijn. Naast allerlei soorten fruit en groente groeien hier kruiden en bloemen, waaronder de metershoge zonnebloemen. Die vind ik zó mooi, ze torenen overal bovenuit met hun enorme koppen waaruit we de zonnepitten halen. Dat en ander zaad bewaren we tot de lente, wanneer er weer gezaaid kan worden voor een nieuwe teelt. De aardbeienplantjes schoten we na de pluk en die planten we gelijk weer terug voor de oogst van volgend jaar. De appels die van de bomen vallen laten we liggen voor de insecten, je moet eens zien hoe snel zo’n flinke hoornaar zich hierin wurmt!”
Fijne collega’s
“We werken hier in weer en wind, ben ook weleens kletsnat van de regen thuisgekomen, maar dat is niet erg want ik krijg er een gezellige collegiale sfeer voor terug. ’s Morgens beginnen we met koffie en thee in de knusse schuur met het bespreken van de taken en in de pauzes treffen we elkaar hier weer. De meesten van ons hebben hun eigen specialiteit. Toin bijvoorbeeld is al 89, maar nog zo sterk als een beer en dus ook goed in het steken van berken. Ad is van de techniek en Jean-Paul heeft een diploma bosmaaien. Ik ben meer een manusje van alles en leer elke keer weer bij.”
Hoe kwam Owen in het Engelse Hof terecht?
“De interesse voor de natuur was er altijd al, door mijn jeugd in Peru en Thailand, maar ook doordat ik als bedrijfsadviseur veel met duurzaam ondernemerschap bezig ben. Toen ik een rondwandeling bij Staatsbosbeheer deed en daar vrijwilliger kon worden, vond ik dat ik dit beter kon doen bij Natuurmonumenten waar ik al bijna 30 jaar lid van ben. Ik heb me aangemeld en kwam terecht bij de Oude Buisse Heide en het naburige landgoed Wallsteijn met het Engelse Hof. Ik vind het fantastisch hier, er gaat een wereld voor mij open. Ik schaam me bijna om het te zeggen, maar ik had bijvoorbeeld geen idee dat zo’n klein wit kropje witlof dat je in de supermarkt ziet liggen tussen enorme groene bladeren groeit.“
Ben je weleens in het landhuis geweest?
“Het landgoed van Wallsteijn is vrij toegankelijk, maar het mooie landhuis zelf niet. Ik heb weleens gevraagd of de eigenaar ons binnen een rondleiding wil geven en daar stond hij voor open. Op de Oude Buisse Heide zijn de gebouwen, bijvoorbeeld het koepeltje, wel open voor publiek en ook daar kun je me tegenkomen. Want hier doe ik naast het Engelse Hof allerlei onderhoudswerkzaamheden waarmee ik de boswachters van Natuurmonumenten help. De natuur is hier zo prachtig en gevarieerd, het is heerlijk om daarin te werken en ik ben dan ook van plan om nog lang hier mijn steentje bij te dragen.”
Een kijkje nemen? Klik hier voor de wandelroute langs de moestuin Engels Hof.
Geschreven door Ans Goorden
