Bloed, zweet en bomen
Het gaat niet goed met de heidegebieden in Nederland. Verdroging en depositie van stikstof zorgen voor verzuring en vermesting waardoor soorten als pijpenstrootje en grove den hun kans grijpen. Karakteristieke heidesoorten als tapuit, heivlinder en de wulp gaan hard achteruit.
De heideterreinen van de beheereenheid West Brabant zijn hier geen uitzondering op. Om het tij te keren is er begin dit jaar gestart met het maken van een heidebeheerplan voor de heidegebieden van Natuurmonumenten in West Brabant. Om goed te kunnen bepalen welk beheer er de komende jaren gevoerd moet worden, is er eerst gekeken hoe op dit moment de mate van vergrassing en verbossing in de heidegebieden is; een zogenoemde ‘nulmeting’.
Op dit moment is ongeveer een derde van de heidegebieden voor 76% tot 100% vergrast. In die gebieden hebben we de komende jaren nog een behoorlijke opgave. Gelukkig zien we ook lichtpuntjes. Tijdens de nulmeting zagen onze ecologen de noeste en tomeloze inzet van de vrijwilligers terug. Van de gehele oppervlakte aan heide in West-Brabant is er namelijk slechts 2% ernstig verbost en 81% nagenoeg niet!
Natuurlijk weten de vrijwilligers, die jaar in jaar uit vol goede moed met zaag en schaar de heide op trekken om boompjes te trekken, zagen en af te knippen, dit allang. Maar dat we dit nu zo mooi zichtbaar hebben in een grafiek, is een mooi moment om iedere hardwerkende heide-vrijwilliger weer eens heel hartelijk te bedanken.
Dus namens het gehele beheerteam van West Brabant, maar ook de heideblauwtjes, heivlinders, gladde slangen en blauwvleugelsprinkhanen; heel er bedankt voor alle toewijding en inzet.
