Wolf lijkt meer op ons dan ons lief is
Sinds de terugkeer van de wolf in Drenthe, na 150 jaar, is er in Drenthe een felle discussie ontstaan over dit roofdier. Natuurmonumenten zet zich al 117 jaar in voor natuurlijke processen in de Nederlandse natuur en wij beschouwen de wolf als een verrijking. Wij sluiten onze ogen niet voor de dilemma’s, maar de wolf heeft net als andere dieren de recht op een plek in ons land.
In Drenthe wordt de wolf vooral in beeld gebracht als de veroorzaker van veel dierenleed. Dode en verminkte schapen worden regelmatig getoond inclusief de reactie van de eigenaar. Opvallend is dat de journalist zelden de vraag aan de eigenaar stelt of het vee goed was beschermd. Terwijl we nu al zeker een jaar wolven hebben in Drenthe en dit je als eigenaar dus niet plotsklaps overvalt. Kippen hebben een goed beschermd nachthok want iedereen weet dat ze anders voor de vos zijn. Maar nog steeds staan overal onbeschermde schapen. Is dat niet vragen om problemen?
Aanpassen
Wij zijn als mensen gewend dat wij bepalen wat er gebeurt. Wij richten het landschap in zoals wij willen. We hebben dan meestal alleen maar rekening te houden met andere mensen. Want je mag geen huis bouwen op het terrein van een ander of een weg leggen in een wettelijk beschermd gebied. De terugkeer van de wolf trekt een streep door onze manier van denken. Want de wolf vraagt niet of ‘de mensen’ het ergens mee eens zijn. De wolf komt gewoon en bepaalt zelf waar hij zijn territorium vestigt.
Wolven en mensen
Lijkt de wolf in doen en laten dan een beetje op de mensen? Misschien is dat het oncomfortabele gevoel dat we krijgen sinds de komst van dit slimme dier? Wolven werken samen, zijn opportunistisch en draaien er niet omheen. Als ze iets willen, dan gaan ze ervoor. Klinkt bekend, want dit is gedrag dat we kennen van onszelf. Samenleven met zo’n buurman vinden we moeilijk. Dat vraagt van ons dat we ons gedrag aanpassen. We moeten meer werk leveren om hetzelfde (of minder) resultaat te krijgen. Dit geldt ook voor Natuurmonumenten.
Rijker Nederland
Natuurmonumenten beschermt natuur in Nederland en de wolf is in Europa sinds 1978 een wettelijk beschermd dier. De wolf heeft impact op het natuurlijk evenwicht in Nederland. Bijvoorbeeld; we zien prooidieren, zoals reeën, zich anders gaan gedragen. Ze letten beter op en dit is te merken aan de plaats waar ze eten, schuilen en slapen. Dit zorgt op termijn voor een andere begrazing wat weer leidt tot een ander en diverser bos. Aaseters, zoals raven, vinden meer voedsel door de prooiresten die de wolf achterlaat. Met de terugkeer van de wolf wordt het Nederlandse ecosysteem rijker en gevarieerder. Wij zijn daarbij niet blind voor de uitdagingen en dilemma’s die dit met zich meebrengt. Dat is de reden dat we de publiekscampagne voeren met ‘Wennen aan de wolf’. Dit geeft informatie over hoe de wolf leeft en wat zijn komst betekent voor mens en dier. Spoiler; samenleven met de wolf kán.
Samenleven enige optie
Alle Natuurmonumenten schaapskooien in Drenthe hebben nu een wolfwerend raster. Dat houdt de schapen binnen en de wolf buiten. Meestal staan de schaapskuddes ’s nachts in de kooi. Daar waar schapen zonder herder op de heide lopen wordt de kudde elke nacht in een kraal gedreven. Een elektrisch flexnet beschermt ze daar tegen de wolf. Hij leert hierdoor dat schapen géén makkelijke prooi zijn. De wolf gaat, nadat hij een tik op zijn neus heeft gehad door zo’n stroomdraad, meestal verder op zoek naar prooien die makkelijker te vangen zijn. In gebieden waar we grote grazers hebben monitoren we goed wat er gebeurt. Grote runderen leren snel hoe ze wolven kunnen verdrijven, dat zien we aan opnames van wildcamera’s, maar het blijft zo dat pas geboren kalfjes het meest kwetsbaar zijn. In Oost-Europa, de Alpen en de Pyreneeën zijn herders nooit gestopt met hun schapen beschermen. Daar kunnen we nu van leren hoe waardevol kuddebeschermingshonden zijn.
Raster met subsidie
Natuurmonumenten vindt dat stroomrasters ruimhartig, vroegtijdig en in een ruim gebied moeten worden ingezet en vergoed door de provincie. Provincie Drenthe doet dat ook sinds 1 januari 2021 voor schapenhouders die hun vee preventief willen beschermen tegen de wolf. Onlangs is het bedrag dat de provincie hiervoor beschikbaar stelt opgehoogd. De snelheid van de uitkering aan dierhouders moet worden verbeterd, want voor kleine bedrijven is het lastig om de bedragen die hiermee gemoeid zijn voor te schieten.
Wacht niet af
Subsidie of niet, door de komst van de wolf móeten veehouders en hobbydierenhouders hun dieren beter beschermen. Als een wolf eenmaal geleerd heeft dat vee een makkelijke prooi is, zal hij steeds vaker op schapen jagen. Natuurmonumenten roept schapenhouders, herders en boeren met kleinvee in Noord Nederland daarom op: wacht niet langer, plaats dat hek. Maak gebruik van subsidieregelingen in je provincie, of informeer naar de (toekomstige) mogelijkheden bij provincies die nu nog geen subsidieregeling hebben.
