Eerste bospercelen aangeplant in Weert

Door de komende jaren nieuw bos aan te planten in aansluiting op bestaande natuur vergroten en versterken we de Weerter natuurgebieden. Zo werken we stap voor stap aan de ontwikkeling van Kempen~Broek tot een natuurlijke klimaatbuffer: robuust genoeg voor de toekomst.

Handwerk in uitvoering

Eind februari is de groenaannemer gestart aan de Vetpeelweg op het voormalige maisveld naast de oude vuilstort. De jonge boompjes en struik zijn één voor één met de hand aangeplant. “Best een arbeidsintensieve klus”, vertelt Robin Peeters, coördinator natuurbeheer bij Natuurmonumenten. “We willen hier geen strakke rijtjes bomen, maar juist een natuurlijk bos vol afwisseling. Daarom planten we met de hand in gemengde groepjes, en laten we ook genoeg open ruimtes voor spontane bosontwikkeling en kruidenrijke begroeiing.” 

Structuurrijk gebied

We planten dus niet alles vol. Een deel van de nieuwe bospercelen planten we aan met jonge boompjes en struiken, de rest van de begroeiing moet vanzelf ontstaan door de jaren heen. Robin: “We zorgen nu als het ware voor een goede basis, zodat ze natuur zich vervolgens zelf kan gaan ontwikkelen. Aan de randen zie je vooral struiken en blijven stukken vrij van aanplant. Zo ontstaat een gevarieerd gebied met geleidelijke overgangen, waar allerlei planten en dieren zich straks thuis voelen en waar ook voor wandelaars genoeg te beleven en te genieten valt.”

Struinnatuur

Op de voormalige akker naast de oude vuilstort is de oude loop van de Weerterbeek op verzoek van de omgeving vrijgehouden van aanplant. Het tracé blijft zo als cultuurhistorische element zichtbaar in het landschap en is voor mensen als wandelpad te beleven. De nieuwe bossen worden uiteindelijk struinnatuur: dat betekent dat je als wandelaar mag gaan en staan waar je wilt. Ook nu al mag je vrij door het toekomstige bos slenteren, zolang met respect voor het jonge groen. Je kunt zo met eigen ogen het nieuwe bos zien groeien.

Gemengd loofbos

De jonge boompjes en struiken zijn nu nog klein. Je moet goed kijken om ze te zien. Voordat wij mensen de nieuwe aanplant als een bos ervaren, zijn we zo’n vijftien tot twintig jaar verder. Maar veel planten en dieren hebben er dan al er hun plekje gevonden. De aanplant bestaat uit ruim twintig verschillende soorten inheemse bomen en struiken, inclusief enkele vruchtdragende soorten zoals wilde appel en wilde peer. Juist die mix is goed voor de biodiversiteit en maakt het bos minder kwetsbaar voor ziekten, plagen en klimaatverandering.

Vocht vasthouden

“Zo’n soortenrijk en toekomstbestendig landschap ontstaat op deze plek niet vanzelf, en daarom helpen we de natuur een handje”, legt Robin uit. “Om die reden zijn we ook al een paar jaar aan de slag om in de Laurabossen het aandeel loofbomen te vergroten. Die brengen een rijker bodemleven met zich mee, waardoor op den duur een weelderiger en soortenrijker bos ontstaat. Ook houdt de humusrijke bodem beter vocht vast. Daardoor zijn de bossen niet alleen beter bestand tegen droogte, maar houden ze ook langer water vast in het gebied.”

Water en wild

De grootste vijand van de jonge aanplant is droogte. Robin: “Er zal altijd enige uitval zijn van jonge boompjes die het niet redden. Dat is normaal en hoort erbij. Maar het zou natuurlijk zonde zijn als heel veel boompjes het niet overleven. Om dat te voorkomen houden we de jonge boompjes in de beginjaren in de gaten en geven we extra water tijdens perioden van extreme droogte. Ook letten we op eventuele wildvraat door zwijnen en reeën. Mocht het écht nodig zijn, dan nemen we maatregelen.”

Vooruitblik 

Naar verwachting gaat de bosaanplant aankomend najaar verder. Welke percelen dan aan de beurt zijn, wordt de komende tijd bekeken. Wil je op de hoogte blijven van de voortgang en uitvoering? Kijk op www.natuurmonumenten.nl/bosweert, meld je aan voor onze nieuwsbrief of volg ons op Facebook; Kempen-Broek Natuurmonumenten. Heb je een vraag of melding over dit project? Mail dan naar [email protected].