Zeehond
In juni worden de pups van de gewone zeehond geboren. Het zijn dus echte zomerkindjes. Dat in tegenstelling tot de grijze zeehond, die zijn jongen midden in de winter werpt.
Hoe herken je een zeehond?
In Nederland komen twee soorten zeehonden voor, de gewone zeehond en de grijze zeehond. Soms zie je ze samen in groepen liggen zonnebaden.
Zo ziet een gewone zeehond eruit:
- Stompe, ronde kop
- Gevlekte pels, die grijs of bruin kan zijn.
- Gewicht: 50-150 kilo
- Lengte: 175-200 cm
Bij het zonnebaden houden gewone zeehonden hun lijf gebogen met hun achterpoten en kop omhoog
Kenmerken van de grijze zeehond:
- Spitse kop die van boven afgeplat is
- Donkergrijs met zwarte vlekken. De vrouwtjes hebben een lichtere kleur dan de mannetjes, waardoor het vlekkenpatroon duidelijker te zien is.
- Gewicht: vrouwtje 105-220 kilo, mannetje 170-350 kilo
- Lengte: vrouwtje 165-250 cm, mannetje 195-330 cm
- Maken veel lawaai: blaffen, sissen en steunen
Het vlekkenpatroon blijft hun hele leven hetzelfde en grijze zeehonden zijn hier zelfs individueel aan te herkennen, net als bij een vingerafdruk.
Hoe zie je het verschil tussen een gewone en een grijze zeehond?
Je herkent de gewone zeehond aan de ronde kop. De kop van de grijze zeehond is kegelvormig met spitse snuit. Vandaar dat hij ook wel kegelrob wordt genoemd. Als je met je verrekijker de zeehond van dichtbij kunt bekijken, zie je nog een ander verschil. De neusgaten van de gewone zeehond staan in een V-vorm. Bij de grijze staan ze verticaal.
Waar komen zeehonden voor?
De Waddenzee is het domein van de zeehond. Het grootste deel van de Nederlandse populatie is daar te vinden.
Ook in de Oosterschelde leven zeehonden. De aanwezigheid van de zeehond zegt vaak iets over de conditie van het water en de aanwezigheid van voedsel. Hij wordt dan ook wel gezien als de ambassadeur van de Oosterschelde. In de Oosterschelde komen zo’n 150 zeehonden voor. Het gaat om twee soorten, de gewone en de grijze zeehond. Zodra het eb wordt zoeken ze de drooggevallen zandplaten op om uit te rusten. Vooral op de Roggenplaat (in het westen van de Oosterschelde) en op de Galgenplaat (ten oosten van de Zeelandbrug) kun je ze vaak zien liggen:
Hoe plant de zeehond zich voort?
De gewone zeehond brengt haar jongen in mei of juni ter wereld. Ze kiest daarvoor een drooggevallen zandplaat uit. Zodra het vloed wordt, gaat het pasgeboren jong direct mee het water in. In de eerste 3 weken worden ze nog gezoogd door de moeder. Daarna moeten ze op eigen benen staan en hun eigen voedsel verzamelen. Omdat ze dat nog moeten leren is het extra belangrijk dat ze daarvoor goed gevoed zijn met de vette melk van hun moeder. Ze kan haar jongen alleen zogen op drooggevallen zandplaten, waar ze in alle rust haar jong kan voeden. Geef de dieren daarom hun rust en probeer niet dichtbij te komen. Als ze verstoord wordt en het haar niet lukt de pup te voeden, moet ze wachten tot het weer eb is.
De meeste pups van de grijze zeehond worden eind november geboren. Anders dan bij de gewone zeehond kunnen de pups van de grijze zeehond niet direct het water in. De eerste drie weken na hun geboorte hebben ze nog een witte, pluizige vacht, die hen goed beschermt tegen de winterse kou, maar niet waterdicht is. In die beginperiode zijn rustige, droge plekken dan ook van levensbelang. Op de stranden langs de Noord- en Waddenzee is het te druk. Dus zoeken de zeehondenvrouwtjes hun heil op afgelegen zandplaten, zoals bij natuurgebied Griend. Opvallend is dat de jongen in de Waddenzee steeds vroeger geboren worden. Dertig jaar geleden was begin januari de piektijd, nu is dat begin december. Mogelijk heeft dit te maken met de gunstige voedselomstandigheden.
Kom je een zeehondenpup tegen, laat het dier dan vooral rustig liggen. Het is heel normaal dat de pups door de moeder alleen gelaten worden. Ze is op zee aan het jagen en komt maar af en toe langs om haar jong te voeden. De aanwezigheid van mensen en honden kan ervoor zorgen dat ze niet naar haar baby gaat. Houd dus afstand en geef de jonge zeehonden rust in deze kwetsbare tijd.
Wat eet een zeehond?
De zeehond is een zeeroofdier. Hij jaagt vooral op platvissen, maar ook op andere vissen die op de bodem leven. Een volwassen dier eet daar al gauw een kilo of acht per dag van. Zeehonden kunnen onder water goed zien, maar bij het opsporen van vissen zijn hun snorharen ook cruciaal. Met de haren kunnen ze namelijk de wervelingen in het water, die een zwemmende vis veroorzaakt, voelen. En dus ook volgen. Grijze zeehonden kunnen wel 20 minuten onder water blijven en duiken dan tot een diepte van 100 meter.
Weetjes en feitjes over de zeehond
