De Piccardthofplas, zijn er effecten zichtbaar na herstelwerkzaamheden omgeving?
Het is al weer twee jaar geleden dat we het eerste webin(atuu)rcafé over de Piccardshofplas hebben georganiseerd. Toen heeft de boswachter inzicht gegeven in de plannen ter verbetering van de vismigratie en hebben leden van de duikvereniging Hydrofiel de deelnemers enkele geheimen van dit bijzondere kwetsbare gebied prijsgegeven.
Inmiddels zijn de plannen uitgevoerd, is o.a. een nieuwe duiker met vistrap geplaatst en is het een goed moment om eens na te gaan of er al effecten boven en onder water zichtbaar zijn.
Samenwerking duikvereniging en Natuurmonumenten
Onlangs ontving Boswachter Reiner Hartog een prachtige video van de duikvereniging met een impressie van activiteiten onder water. De duikvereniging Hydrofiel heeft een duikvergunning en daarmee toestemming van Natuurmonumenten om in de recreatievrije plas te mogen duiken en stuurt de boswachter regelmatig verslagen van hun bevindingen aan de boswachter. Deze informatie is samen met de bevindingen van de boswachter boven water van belang om na te gaan hoe het gaat met de kwaliteit en kwantiteit van leven in en rond de plas maar ook over de waterkwaliteit.
Een mooie en zinvolle wijze van samenwerken. Reiner stuurde de video naar de Ledencommissie en dat was een mooie aanleiding om een afspraak te maken met Jelte Hielkema, al zo’n 20 jaar lid van de duikvereniging. Als ledencommissie zijn we wel benieuwd of de duikvereniging, na alle herstelwerkzaamheden aan vismigratieknelpunten en meandering van beken vanaf het Paterwoldsemeer, veranderingen in de Piccardthofplas heeft kunnen waarnemen.
Vispopulatie na herstel
Belangrijke reden om de werkzaamheden uit te voeren was enerzijds het herstellen van de vismigratieknelpunten in de beken en een veiligheidsissue (onvoldoende afvoercapaciteit vanuit het Paterwoldsemeer). Of er nu meer dan wel andere vissen zijn gesignaleerd is volgens Jelte niet met zekerheid te zeggen. De populatie vissen in de plas in gelijk aan de omliggende plassen en meren.Wel zijn er naast de snoek, snoekbaars, baars, voorn, modderkruiper en rivierdonderpad dit jaar weer zeelten gesignaleerd en ook is de paling weer meer gezien. Ook wordt de Amerikaanse rivierkreeft gezien maar de aantallen blijven beperkt. Blijkbaar zijn er voldoende predatoren.
De meerval is door de duikers niet gesignaleerd maar in de omgeving is de meerval wel gezien. Onlangs was er nog een melding dat een zwemmer gebeten zou zijn door een meerval maar vermoedelijk was het een flinke snoek die zich in het riet bedreigd heeft gevoeld.
Waterkwaliteit en waterplanten
Wat de waterkwaliteit betreft zijn er in het voorjaar veel vlokken in het water gesignaleerd die massaal in het water zweefden waardoor het water troebel /ondoorzichtig was. Dat heeft schade gebracht aan de broze waterplanten op de bodem want er waren in het voorjaar duidelijk minder fijnbladig waterfonteinkruid, kranswier en waterranonkel te zien. De vlokken zijn na drie maanden weer verdwenen. Een oorzaak is niet geheel duidelijk maar een optie zou kunnen zijn dat met het afvoeren van water uit het (vieze) Paterwoldsemeer deze vlokken zijn ontstaan. Gelukkig is het water nu weer helder en is de plantengroei enigszins hersteld.
Of de veranderingen ook effect hebben op de halocline (ook wel zoutgehaltesprong genoemd) is op dit moment nog niet goed vast te stellen. De overgangszone tussen de waterlagen met een verschillend zoutgehalte is een uniek en bijzondere verschijnsel in de plas. Onder de halocline zit zuurstofarm zout water. “Als je er doorheen duikt zie je geen hand voor de ogen”, aldus Jelte. “En op de bodem zie je het zoute water als kwelwater opborrelen”. De indruk bestaat dat de overgangszone in vergelijk met20 jaar terug wel hoger lag dan nu het geval is. De duikvereniging zal de huidige stand bij volgende duiken opmeten.
Na het gesprek nam Jelte nog een duik in de plas. We blijven de duikvereniging volgen. Binnenkort gaan we met de boswachter en andere gebruikers van de plas na of er boven water ook veranderingen te zien zijn.
