Column stadsboswachter Maurice: Natuur beschermen
Stadsboswachter Maurice Kruk werkt aan de Noordrand van Rotterdam, op het Rotterdams platteland en bij Melkschuur Zuidpolder. Samen met vrijwilligers onderhoudt hij hier de oer-Hollandse poldernatuur. Of laat hij natuurliefhebbers tijdens een wandeling vanaf Rotterdam CS zien dat natuur overal is, ook in de stad!
Natuur beschermen
Onlangs was ik uitgenodigd voor een interview op NPO Radio 1 met het thema ‘De Burger behoudt natuur’. Eén van de vragen was waarom we eigenlijk natuur moeten beschermen. Oud-directeur van het Natuurhistorisch Rotterdam Jelle Reumer stelt het ongeveer zo (mijn bewoordingen): de mens is een diersoort, die nu eenmaal veel ruimte voor zichzelf claimt ten kosten van veel andere soorten. Andere soorten profiteren er echter juist weer van. Zoals elke soort nou eenmaal invloed heeft op andere soorten. Citaat: “Maar voor het voortbestaan van de mensheid of van de aarde maakt het geen klap uit als een bepaalde soort er straks niet meer is.'' Dat is nu eenmaal zoals het is en dus is het prima.
Met die redenering kan ik een eind meegaan. Behalve dan dat het nu eenmaal is zoals het is, en daarom ook prima. Want wij mensen kunnen bewust kiezen. En daardoor bestaat er ook zoiets als ethiek. Ethiek gaat over de vraag welk handelen juist is. We ontkomen er niet aan invloed te hebben op onze omgeving. De ethische vraag is of de mate waarin en de schaal waarop wij nu de aarde domineren ten koste van andere levende wezens juist is. Er zijn filosofen die de natuur daarom een eigen waarde toekennen, los van de waarde voor de mens, de zogenaamde intrinsieke waarde. Op basis waarvan je zorg voor de natuur zou moeten hebben. Maar ook uit welbegrepen eigenbelang kun je die zorg hebben. Want de lucht die we ademen, het voedsel dat we eten, de medicijnen die we gebruiken zijn (of zijn afgeleid van c.q. nagemaakt uit) de natuur. Ook zijn er steeds meer studies die het belang van natuur voor welzijn en welbevinden aantonen. En nee, dat betekent niet dat met elke dier- of plantensoort die we laten verdwijnen de wereld vergaat. Maar in veel opzichten zijn we afhankelijk van en verbonden met de natuur. Dat verbonden zijn, komt ook al doordat alle levende wezens een gemeenschappelijke voorouder hebben. Eigenlijk zijn we dus allemaal familie van elkaar. De vraag is daarom eigenlijk: hoe wil je met je familie omgaan?
Meer stadsboswachter Maurice?
Voor een dagelijks kijkje achter de schermen, prachtige foto's of het laatste nieuws kun je boswachter Maurice volgen op Twitter!
Of kijk hier voor de eerdere columns van stadsboswachter Maurice >>
