Column stadsboswachter Maurice Kruk: Nature knows best
Stadsboswachter Maurice Kruk werkt aan de Noordrand van Rotterdam, op het Rotterdams platteland en bij Melkschuur Zuidpolder. Samen met de vrijwilligers van Natuurmonumenten onderhoudt hij hier de oer-Hollandse poldernatuur. Of laat hij natuurliefhebbers tijdens een wandeling vanaf Rotterdam CS zien dat natuur overal is, ook in de stad!
Nature knows best
Procesgerichte natuurbescherming stelt niet soorten of landgebruiksvormen centraal, maar de ‘natuurlijke processen’. Volgens sommige natuurbeschermers betekent herstellen van dergelijke processen vaak ‘niets doen’. En is daar ‘lef’ voor nodig en ‘vertrouwen dat als natuur de ruimte en tijd krijgt, het resultaat natuur is die aangepast is aan het leven op die plek’. Nu zal op den duur op élke plek natuur ontstaan die aangepast is voor die plek, of dat nu een uiterwaard is of een parkeerplaats of een gazonnetje in de tuin. En als de mens een rol speelt, dan kun je dat óók beschouwen als een natuurlijk proces. Het is immers een diersoort die een rol speelt in het ecosysteem. Waarom is er eigenlijk die focus op het uitsluiten van een bepaalde diersoort, de mens, en niet op een andere willekeurig ander organisme? Is hier wellicht impliciet de veronderstelling dat waar mensen iets doen in ‘de natuur’ dat per definitie niet goed is? En waarom dan? Overigens wordt er in procesnatuur ook wel degelijk, zij het in mindere mate, door mensen ingegrepen. Zo worden gebieden ‘gereset’, bijvoorbeeld tijdelijk droog zetten van een moeras t.b.v. rietvorming. Of er worden grote grazers ingebracht. Het gaat daarbij om nabootsing van ‘natuurlijke processen’. Maar dat nabootsen gebeurt eveneens in de meer traditionele gebiedsnatuurbescherming, bijvoorbeeld maaien. Natuurbeheer met minder menselijk ingrijpen kan zeker goede en spannende natuurresultaten opleveren, en zijn daarom de moeite waard. Maar laten we niet vergeten dat veel soorten inmiddels vooralsnog nog afhankelijk zijn van het meer traditionele gebiedsnatuurbeheer. En dat ‘niets doen’ heden ten dage door het wegvallen van veel factoren, met name dynamiek, vaak heel anders uitpakt dan in de tijd dat de mens een veel minder dominante rol speelde. Voorlopig lijkt het dus zinvol de verschillende vormen van natuurbescherming de ruimte geven. En zou het niet nodig moeten zijn dat rewilders de meer traditionele natuurbeschermers de maat nemen door smalend te spreken over ‘wensnatuur’. Immers, ook de ‘wilde’ c.q. ‘mensloze’ natuur is een gewenste soort natuur.
Meer stadsboswachter Maurice?
Voor een dagelijks kijkje achter de schermen, prachtige foto's of het laatste nieuws kun je boswachter Maurice volgen op Twitter!
Of kijk hier voor de eerdere columns van stadsboswachter Maurice >>
