Column boswachter Maurice Kruk: Koud he
Stadsboswachter Maurice Kruk werkt aan de Noordrand van Rotterdam, op het Rotterdams platteland en bij Melkschuur Zuidpolder. Samen met de vrijwilligers van Natuurmonumenten onderhoudt hij hier de oer-Hollandse poldernatuur. Of laat hij natuurliefhebbers tijdens een wandeling vanaf Rotterdam CS zien dat natuur overal is, ook in de stad!
Koud hè?
Het voorjaar van 2021 werd door velen beschouwd als ‘koud’ en ‘laat’. Zo verschenen er op social media foto’s van de situatie dit jaar vergeleken met vorig jaar. Waren in 2020 in de eerste week van mei de bomen vol in het blad, in 2021 waren ze nog behoorlijk kaal. Ook begon het fluitenkruid pas begin mei te bloeien, in voorgaande jaren was dat april. In de wilde-bloementuin bij de Melkschuur Zuidpolder bloeiden de echte koekoeksbloem nog niet voor half mei. April was dan ook behoorlijk veel kouder dan wat we nu als normaal zijn beschouwen. Toen ik in de jaren ’80 van de vorige eeuw begin mei regelmatig door Nederland fietste, was de situatie min of meer overeenkomstig 2021. Volgens de natuurkalender is de huidige timing vergelijkbaar met het gemiddelde van vijftig jaar geleden. Maar dat zijn we niet meer gewend. Eigenlijk is het seizoen in de loop van de afgelopen decennia dus steeds vroeger geworden, en is dit jaar niet laat, maar ‘normaal’. Dit is een mooi voorbeeld van een verschoven perspectief op wat normaal wordt gevonden, ook wel aangeduid als het shifting baseline syndroom. We vergeten hoe het vroeger was en hanteren het recente verleden als norm. Zo’n zelfde verschuiving van de norm zien we ten aanzien van de biodiversiteit in Nederland. Wat de huidige natuurliefhebbers kennen vanuit hun jeugd wordt de norm voor hoe het qua biodiversiteit zou moeten zijn. Dat terwijl de biodiversiteit uit hun jeugd door de toenmalige ecologen al weer als sterk verarmd ten opzichte van hún jeugd werd beschouwd. In het recente boek ‘Ontdekking van de natuur; De ontwikkeling van biodiversiteit in Nederland van ijstijd tot 21ste eeuw’ wordt overigens overtuigend aangetoond dat er geen sprake is van een gestaag dalende lijn qua biodiversiteit in Nederland sinds de laatste ijstijd, maar van diverse af- en toenames, ook in het recente verleden.
Meer stadsboswachter Maurice?
Voor een dagelijks kijkje achter de schermen, prachtige foto's of het laatste nieuws kun je boswachter Maurice volgen op Twitter!
Of kijk hier voor de eerdere columns van stadsboswachter Maurice >>
