Natuurmonumenten pakt Japanse duizendknoop aan
Een oplettende bezoeker aan het Waterbos in Rockanje zal het vast opgevallen zijn. Niet alleen de parkeerplaats kreeg hier een opkapbeurt, ook de vegetatie naast de parkeerplaats en het fietspad is flink uitgedund. De afgelopen jaren ging Natuurmonumenten hier de strijd aan met de Japanse duizendknoop.
Waarom moest deze plant weg?
Het klinkt misschien raar om planten dicht bij een natuurgebied te verwijderen, maar sinds twee jaar is Natuurmonumenten gestart met het bestrijden van Japanse duizendknoop op deze locatie. Het is namelijk niet de bedoeling dat de plant zich uitbreidt in het natuurgebied of richting naastgelegen tuinen van buren. Deze soort komt hier van nature niet voor, natuurlijke vijanden ontbreken dan ook. Inheemse planten (planten die van nature wel in Nederland voorkomen) als Gevleugeld hertshooi, Heelblaadjes en Brunel (ook wel Bijenkorfje genoemd) worden op deze plek verdrongen. Bovendien zijn de wortels en stengels van Japanse duizendknoop in staat om schade te veroorzaken aan gebouwen, leidingen en wegen. Vanuit de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) heeft Natuurmonumenten de verplichting om deze plant te bestrijden.
Waar bestonden de werkzaamheden uit?
Door regelmatig maaien heeft Natuurmonumenten geprobeerd de soort in bedwang te houden: bovengrondse delen van de planten zijn afgemaaid en door medewerkers van de gemeente Westvoorne afgevoerd naar de gemeentewerf in Oostvoorne. Vervolgens is recent, op plaatsen waar dat mogelijk was, de bodem afgegraven. De grond die daarbij vrij kwam is gezeefd met de bedoeling om zoveel mogelijk wortels van de Japanse duizendknoop te verwijderen. De firma Klok heeft deze werkzaamheden uitgevoerd. Dankzij subsidie gericht op versneld natuurherstel van het ministerie van LNV konden deze werkzaamheden worden uitgevoerd.
Blijft de plant nu weg?
Dat is nog maar de vraag. De ervaring leert dat bestrijding van Japanse duizendknoop niet eenvoudig is, deze exoot blijft dan ook in de toekomst aandacht vragen. Natuurmonumenten neemt dit mee in haar beheerwerk door jaarlijks (ook met hulp van vrijwilligers) groeiplaatsen aan te pakken door planten uit te trekken. Daarnaast maait zij periodiek delen in het gebied waar de plant voorkomt om daarmee de verspreiding terug te dringen. Ook bij de parkeerplaats Waterbos gaat dit plaatsvinden.
