Natuurontwikkeling tussen Mantingerzand en Mekelermeer
Het landschap rondom Nieuw-Balinge wordt steeds mooier. Geïsoleerde natuurgebieden in de omgeving worden met elkaar verbonden en groeien uit tot een robuust natuursysteem. Dat heb je misschien al gezien? Als je bij de Robertusweg net voor het gemeentebosje het wandelpad betreedt, ligt daar namelijk een nieuw natuurgebied aan je voeten. Daar ervaar je de overgang van de droge heide van het Mantingerzand naar het vochtige Mekelermeer. Op deze plek wordt een informatiebord geplaatst. Op dat bord staan de achtergronden van deze natuurontwikkeling en een mooie historische foto, uit het archief van Henk Prins.
Nieuwe inrichting
Voor de herinrichting liepen de landerijen van het kanaal tot aan de heide. Het gebied was afgegraven veen, dat toen als landbouwgrond in gebruik is genomen. Het gebied is nu veranderd en het zal blijven veranderen. Er is een slenk gevormd die ervoor zorgt dat het water langer in het gebied blijft en beter in de grond zakt. Zo voorkomen we dat de heide en de jeneverbesstruwelen van het Mantingerveld verder uitdrogen. Er is ook een ecozone gecreëerd. De ecozone geeft vooral kleine dieren de mogelijkheid om zich veilig te verplaatsen van het Mekelermeer naar het Mantingerveld. De ecozone loopt onder de weg door. Daardoor is het risico dat dieren worden doodgereden nu lager.
Archief foto van de Verlengde Middenraai
Met dank aan Henk Prins voor het beschikbaar stellen van deze foto uit zijn archief.
Nieuwe naam
Het ontwikkelde natuurgebied valt binnen het Mantingerveld, zoals Natuurmonumenten de natuurgebieden rondom Nieuw-Balinge aanduidt. Tussen 1820 en 1902 hadden verschillende delen in het gebied eigen namen, zoals Mantinger Heide, Mantingerzand en Groote Veld. In 1903 kreeg het gebied op de kaarten van de Topografische Dienst de volgende naam: Mekel Meersche Veen. In 1940 werd ‘Mekel’ en ‘Meersche’ samengevoegd tot ‘Mekelmeersche Veen’. In de omgeving noemt men het gebied de Verlengde Middenraai. Dat is een term die in de Agrarische Encyclopedie wordt beschreven als ‘sloot bij de hoge vervening midden tussen twee wijken gegraven.’ Vanwege de natuurontwikkeling en het dempen van de sloten, is het nu een logische stap om terug te gaan naar de oorspronkelijke naam: het Mekelmeersche Veen.
Vanuit Nieuw Balinge loopt men zó naar het Mekelmeersche Veen.
Beheer en recreatie
Natuurmonumenten gaat als beheerder aan de slag om de natuurkwaliteit te verhogen. De graslanden worden in de zomer gemaaid. In de toekomst houden grote grazers het gras kort. In de winter staan de lagere delen onder water. Planten die van vocht houden, zullen gaan groeien langs de randen van de slenk. In het voorjaar wordt het landschap geschikt als kraamkamer voor vogels, amfibieën en reeën. Bezoekers beleven het gebied via diverse wandelpaden vanuit het Mantingerzand.
Voor meer informatie over het project kun je terecht op de website van de provincie.
Er zullen af en toe natte plekken zijn in het Mekelmeersche Veen
