Drenthe is bloemrijke klimaatbuffers rijker

Om Meppel te beschermen in tijden van hevige neerslag, heeft de provincie Drenthe samen met waterschap WDOD natuurgebied Ootmaanlanden van Natuurmonumenten aangewezen als waterbergingsgebied. Dat leidde afgelopen jaar tot forse ingrepen. Machines reden af en aan, maar toch was boswachter Sanne van Gemerden er blij mee. “Het gebied bestaat van oudsher uit vochtige hooilanden waar op de wat hogere delen ook akkerbouw plaatsvond. ‘Oot’ is een oud woord voor haver en ‘maan’ komt van ‘madeland’ en betekent vochtig. Maar door verdroging en intensivering van de landbouw was van dat oude landschap, waarin allerlei planten en dieren leefden, weinig meer over. Dankzij dit project keert de natuur van vroeger deels terug.”

Natuurlijke cyclus

Om dat voor elkaar te krijgen is er fosfaatrijke grond afgegraven, zijn talrijke greppels gedicht, is een sloot ondieper gemaakt en is er bloemenzaad verspreid van soorten die hier thuishoren. Op diverse plekken komt weer kwelwater aan de oppervlakte. In de vochtige hooilanden en natte graslanden komen planten als echte koekoeksbloem, ratelaar, dotterbloem, blauwe knoop, klokjesgentiaan en kleine valeriaan voor. Sanne “De natuurlijke cyclus kan weer op gang komen. Meer bloemen betekent meer nectar etende insecten, die op hun beurt weer gegeten worden door amfibieën, reptielen en vogels. Dat is weer voedsel voor grotere dieren.” Ook elzensingels zijn hersteld. “Daarin bleken nog zeldzame inheemse soorten voor te komen die we al bijna kwijt waren, zoals viltroos, beklierde heggenroos, hondsroos en zwarte bes.” Tegelijkertijd kan het gebied, dat direct aan het Holtingerveld grenst, nu veel water vasthouden in natte tijden. Uitvoerder Prolander heeft een keur aan waterwerken gebouwd om water in het gebied toe te laten, water vast te houden en water af te voeren via de Oude Vaart en Drentse Hoofdvaart. Rondom een aantal huizen zijn kades aangelegd.

Vistrap

Enkele kilometers verderop is een tweede klimaatbuffer gemaakt: Koningsschut, eveneens van Natuurmonumenten. “Dit gebied ligt langs de Dwingelderstroom, een riviertje dat hoogwater tot voor kort nauwelijks kon bolwerken. Wij hebben een grasland ingewisseld dat overtollig water kan opvangen”, vertelt Sanne. “Maar we zijn vooral blij met een extra watergang die nu door het gebied slingert. Het gebied bestond tot voor kort uit intensief beheerd grasland, maar kan zich nu ontwikkelen tot rietmoeras en elzenbroekbos. Natuurlijke processen krijgen de ruimte.” De nieuwe watergang heeft ook een echte vistrap zodat vissen de Oude Vaart op kunnen zwemmen. Door een stuw was dat eerder niet mogelijk. “Al deze maatregelen helpen bij het herstel van de biodiversiteit.”