Ga direct naar inhoud
Terug

Wandelroute de Putten bij Schoorl

Waar: Harger- en Pettemerpolder

De Putten
1 uur 6
3,3 km

Over de route

Natuurmonumenten beheert een groot deel van de Harger- en Pettemerpolder. Een eeuwenoud land dat nauwelijks is veranderd. Een natuurgebied met kronkelige sloten en hobbelige, natte weiden. Vol vogels, zeekraal en bloemen. De zee is nabij.

Ook de Putten hoort bij dit gebied. Dit is een meertje op de plek waar klei werd afgegraven om de zeewering te versterken. Voel de wind, luister naar de diversiteit aan geluiden van de duizenden vogels en geniet van de kleuren en weidsheid van dit authentieke land.

Waar kun je starten

Natuurgebied Harger- en Pettemerpolder
Startpunt

Parkeerplaats De Putten

Wat kom je onderweg tegen?

Grote sterns

1. De Putten, een veilig vogelparadijs

Natuurmonumenten wilde de mogelijkheden voor broedende, foeragerende en trekkende vogels verbeteren en zich inzetten om de bedreigde grote stern te winnen als broedvogel. En dat is gelukt. Op de drie schelpeneilandjes die in de Putten zijn aangelegd, broeden duizenden grote sterns, honderden visdieven en vele andere vogels.

Vogelkijkhut:
Iets ten zuiden van het startpunt kun je beschut genieten van de vogels.

Grote stern:
Als je de enorme kolonie ziet, lijkt het bijna onmogelijk, maar elke oudervogel weet zijn jong te midden van de drukte feilloos terug te vinden. Vier tot vijf weken achtereen komen de ouders dagelijks kleine vissen brengen. Aan het eind van de zomer vertrekken ze allemaal naar West-Afrika.

Zeeaster

2. Zout en zoet

Zout ontmoet zoet in het uitgestrekte en eeuwenoude weidegebied van de Harger- en Pettemerpolder. In het gebied vind je ook bijzondere planten die passen bij de overgang van zout naar zoet. Zulte, zeekraal en wilde selderij. De ziltige weilanden verschieten in augustus van kleur door de paarse zeeaster.

Harger Molen

3. Daar bij die molen

De Harger Molen is een respectabel oudje, gebouwd in 1804. De windmolen zorgt voor een goede, natuurvriendelijke waterstand. De molen wordt door een vrijwilliger bemand. Al sinds begin 15e eeuw staat op deze plek een molen, maar deze ging verloren. De huidige molen heeft storm en brand overleefd.