Nog last van vliegen op je voorruit?
Soms vind ik het moeilijk om mensen uit te leggen dat het slecht gaat met de natuur. Als je er niet dagelijks mee bezig bent, dan is het toch ‘best nog wel groen’ als je buiten de bebouwde kom fietst. Ik wist het zelf eerder ook niet, alleen de grote lijnen. Maar met de grote veranderingen de laatste decennia, word ik toch ongerust.
Vliegen op je voorruit
Je bent op vakantie naar het zonnige zuiden. Je zit op de achterbank in een volgepakte auto. En bij elke tankbeurt maakte je vader of moeder enigszins mopperend de voorruit schoon. Want die zat echt he-le-maal vol vliegjes. Ik denk dat veel mensen deze jeugdherinnering met me delen.
Misschien denk je: ‘Ja, nu je het zegt …. dat is verleden tijd’. En dit voorbeeld gebruik ik vaak om aan te geven dat het echt niet goed gaat: 75% van de insecten is verdwenen. Je kunt wel nagaan hoe het dan met de vogels gaat straks.
Poep met strootjes
De eerste weken bij Natuurmonumenten ging ik met collega’s op pad. Het viel mij op dat de hooglanders in het Witte Veen en de Herefords in het Buurserzand andere poep hadden. Geen flats of vlaai, maar echt poep, met strootjes er in, structuur. Eromheen gonsden dikke, glimmende vliegen en kevers baanden zich een weg door de poep. Hier en daar een dikke worm. Die koeien doen zich tegoed aan allerlei verschillende grassen en struikjes.
-gespiegeld)
Hooglanders houden al grazend de gebieden voor ons open. Mestkevers, vliegen, wormen en schimmels als paddenstoelen profiteren weer van de mest.
Wanneer gaan ze hier maaien?
Mijn vader was altijd van een strak gazon, met van die afgestoken kantjes. Tijdens een wandeling door arboretum Poort Bulten vroeg hij mij dan ook wanneer we gingen maaien. De velden waren niet strak. Terwijl ik overliep van enthousiasme over de margrieten, de lupinen en wilde orchideeën. Wat nou maaien? Collega’s noemen dat ‘kruidenrijke graslanden’ een walhalla voor insecten en vogels.
Ik weet nu dat strak en groen niet goed is voor de biodiversiteit. Het is een groene woestijn, een biljartlaken. Let maar eens op als je de volgende keer over het platteland fietst: soms strak en groen zo ver je kijken kunt, zonder een enkele paardenbloem. Slecht voor insecten en andere bodemdieren, dus ook funest voor onze vogels straks. Dat verontrust me.
In het voorjaar is het in Arboretum Poort Bulten een kleurenparadijs. Door aangepast maaibeleid is het voor insecten en vogels genieten van margrieten, lupinen en orchideeën. Wandelaars genieten natuurlijk ook ;-)
Natuur beheren we samen, jij ook
Natuur is heel hard nodig. We kunnen niet zonder. Natuur en ons welbevinden hangen heel nauw samen, dat zagen we afgelopen jaar zeker. Alsof de natuur herontdekt werd, iedereen kwam er weer op adem. Natuur werd warempel hip en dat leverde onze vereniging meer draagvlak. Fijn!
Samenwerken, samen helpen
In overleg met overheid, boeren en andere organisaties kunnen we hopelijk het tij nog keren. Want natuurbeheer dat doen wij niet alleen. Iedereen kan op eigen wijze een steentje bijdragen. Gelukkig zijn er al mooie initiatieven zoals bloemrijke bermen, akkers vol akkerkruiden. De maai-me-nietjes actie van Natuurmonumenten, het GRATIS insecten-red-pakket of het NK Tegelwippen: stoeptegel eruit en groen erin!
En … last but not least… Ik deel dit omdat ik ongerust ben, niet omdat ik ook maar enige wijsheid over specifiek natuurbeheer in pacht heb. Ik kan het 'donkergroene' een beetje vertalen en het doorvertellen want de cijfers liegen er niet om. En als ik met dit schrijven ook maar enkele mensen aan het denken heb gezet, vind ik het al fijn. Als klein onderdeeltje van het grote geheel probeer ik mijn steentje bij te dragen. Ik hoop jij ook.
Wil je weten waarom wij de dingen doen zoals wij ze doen? Lees hier onze visie. Wil je ons helpen? Dat is erg fijn. Hier kun je lid worden, dat kan al vanaf 3,00 euro per maand.
