Een LC lid stelt zich voor: Sjaan Kasander

Sjaan Kasander, lerares Engels Bonifatius College in Utrecht.

Ik ben geboren en getogen in Gorkum aan de prachtige rivier de Merwede. In mijn jeugd was de Merwede nog een getijdenrivier dus op het strandje heb ik ettelijke zandkastelen gebouwd en die dan een paar uur later door het water verzwolgen zien worden. Bij hoog water werden de poorten gesloten in Gorkum maar bij de Waterpoort kon je over de wallen het wassende water bekijken van de machtige Merwede. Vanuit Gorkum maakten wij lange fietstochten langs de Lek en de Linge en ook door de Betuwe als de fruitbomen in bloei stonden. Ook boottochten door de Biesbosch waren een jaarlijks terugkerend onderdeel van ons leven evenals een bezoek aan Slot Loevestein aan de overkant van de rivier waar ooit een roofridder de rivier in de gaten hield, wellicht bekend van het gedicht “Waar Maas en Waal te zamen spoelt en Gorkum rijst van ver, daar heft zich op den linker zoom en spiegelt in den breeden stroom een slot van eeuwen her”.  Iets verderop ligt de Biesbosch, een fascinerend paradijsje.

Mijn wortels liggen dus in dit landschap met een grootvader van vaders zijde die visser was op de rivier en mijn opa van moeders zijde die een boer uit Schelluinen was. Mijn liefde voor het water en mijn groene vingers zijn dus niet verrassend. Beide families leefden in en van de natuur die soms ook wreed kan zijn: van beide kanten zijn er ooms verdronken in de haven en in de rivier- de kracht van het water met de stroming en de waterkolken boezemt ontzag in ook al geniet ik ervan bij storm de rivier op te zoeken en te zien hoe het water beukt tegen de kade en opspat in een fontein van waterdruppels. 

Mijn visie is dat we de aarde in bruikleen hebben en zo mooi mogelijk door moeten geven aan de generaties die na ons komen. Zo heb ik ook mijn kinderen opgevoed en ik glimlach als ik zie dat de kleinkinderen inmiddels de door anderen weggegooide troep uit de berm halen in Amelisweerd en even later netjes in de prullenbak gooien  want “ plastic verteert toch niet oma?”.

Jong geleerd is oud gedaan is een tegeltjes wijsheid. Natuureducatie vind ik uitermate belangrijk. Onze levensstijl heeft de natuur al genoeg schade berokkend: uitputting van grondstoffen, intensieve veeteelt en landbouw, de stikstofproblematiek, en allerlei verschillende partijen met verschillende belangen die ieder voor zich een ander grondwaterpeil willen hebben. De beslissingen die nu genomen worden bepalen hoe we de aarde achterlaten voor de volgende generaties.

Laten we samen ervoor zorgen dat ook de komende generaties van de natuur kunnen blijven genieten.