Fochteloërveen
- Fietsen
- Geschikt voor rolstoel
- Wandelen
- Bekijk alle routes
)
Een goed bewaard natuurgebied
Schitterende vergezichten en rust kenmerken dit goed bewaarde hoogveengebied. Regenwater is hier van levensbelang. Ik word dan ook blij van de regendruppels in mijn gezicht en geniet van het Fochteloërveen terwijl ik op mijn laarzen door het kletsnatte natuurgebied wandel. Het hoogveen vol veenmossen is een thuis voor zeldzame soorten dieren en planten, zoals de kraanvogels, het eenarig wollegras en het sterk bedreigde vlindertje, het veenhooibeestje.
Hanneke Wijnja
Boswachter van dit gebied
Over het gebied
Tot zover het oog reikt zie je veen, veen en nog eens veen. Op de grens van Friesland en Drenthe ligt dit uitgestrekt natuurgebied, het Fochteloërveen. Een gebied dat tot de verbeelding spreekt, met vogels als de kraanvogel, het paapje en de blauwe kiekendief. Het Fochteloërveen is een van de laatste gebieden met hoogveen in West-Europa.
Door het Fochteloërveen lopen prachtige wandel- en fietspaden. Volg de Wollegraswandeling en struin dwars door het hoogveen.
Kraamkamer voor de kraanvogel
De stilte en weidsheid van het gebied zijn een zegen voor de kraanvogel. Na lange afwezigheid broedt de kraanvogel weer in Nederland. In 2001 werd het eerste paartje in het Fochteloërveen gezien. In het vroege voorjaar maken mannetje en vrouwtje elkaar het hof. Onder trompetgeschal voeren ze een ingewikkelde paringsdans uit. Met uitgestrekte vleugels ‘baltsen’ ze om elkaar heen en springen daarbij soms meters de lucht in. Indrukwekkend om naar te kijken en luisteren. Vanaf uitkijktoren De Zeven kun je dit spektakel met een beetje geluk zelf zien.
Drie soorten slangen
Op een zomerse dag kun je op een wandelpad in het Fochteloërveen een adder zien liggen, die zich opwarmt in het zonnetje. Ook de gladde slang en ringslang leven hier. Natuur staat hier op nummer één, maar voorzieningen voor de bezoekers zijn er ook. Zoals de opvallende uitkijktoren De Zeven.
Leven in het veen
Hoogveen ontstaat alleen op plekken waar regenwater blijft staan en veenmos groeit. Het mos zuigt het regenwater als een spons op en groeit boven de omgeving uit. Aan de onderkant sterft het mos af, maar verteert niet. Aan de bovenkant groeit het gewoon door. Na eeuwen ontstaat een dik pakket veen. Leven in het veen is niet gemakkelijk. De bodem is heel zuur en arm. Alleen bijzondere soorten planten en dieren overleven in het Fochteloërveen. Een mooi voorbeeld is zonnedauw. Het blad van dit plantje is bezaaid met kleine, kleverige druppels. Zodra een vliegje neerstrijkt, plakt hij vast en verteert langzaam. De blaadjes klappen dicht, ontsnappen is kansloos!
Op het nippertje
Het scheelde niet veel of het Fochteloërveen was verdwenen, net als andere veengebieden. Al vanaf de zeventiende eeuw is er op grote schaal veen afgegraven en tot turf gedroogd. In veel huishoudens was dit de belangrijkste brandstof. Stilletjes aan verdween het veen op de meeste plekken in Nederland. Reden voor Natuurmonumenten om in 1938 de eerste 200 hectare in het Fochteloërveen aan te kopen. Heel belangrijk, want zo konden we het kwetsbare hoogveen veiligstellen.
%20hoofdbeeld "Fochteloërveen - uitzicht vanaf uitkijktoren de Zeven")
Nieuws
Direct naar
Wat wij hier doen
Natuurherstel Fochteloërveen
Elke druppel water telt in het Fochteloërveen. Een goede waterhuishouding is van levensbelang om dit hoogveengebied te behouden. Om die reden zijn we samen met Staatsbosbeheer, de landelijke overheid, provincies Fryslân en Drenthe, de gemeenten en waterschappen bezig om het Fochteloërveen toekomstbestendig te maken.
